11 Nisan 2008 Cuma

Hayat çoğu zaman mükemmeli sunmaz insana. Bazen kurşundan ağır bir efkar balyası gibi çöküverir omuzlarımıza. Böylesi anlarda hislerim ya bağlamamda ezgi olup kanatlanır, ya da bir beyaz kağıt üzerine dosta yazılmış kırık dökük üç beş satır.Bir yürek çığlığıdır bu. İsyankar bir sükût. Gündelik telaşlar içerisinde tüm güzel hasletlerimiz gibi yitip giden sevdalarımızın ardından söylenen öksüz bir türkü. Hayat bir takvim aslında.. Ve bizler koparız ondan sayfa sayfa. Son sayfa düşmeden söyledim hayata dair, söyleyeceğim ne varsa.

Çünkü "cesaret korkunun olduğu yerde bile gerçeği haykırabilmektir."

Hiç yorum yok: